Scholandzka Agencja Prasowa

Marcin Pośpiech zobowiązał się na dzisiejszym czacie przedstawić oczekiwaną od roku przez Scholandczyków niespodziankę. W kameralnym gronie kilku przybyłych gości było świadkami spełnienia tej obietnicy. A co się okazało niespodzianką?

Jest nią projekt nowego designu strony głównej Królestwa autorstwa hrabiego Chojnackiego - obywatela Księstwa Sarmacji. Wykonawcy należą się ogromne podziękowania, których część winni jesteśmy także Marcinowi Pośpiechowi za to, że podjął się trudu znalezienia projektanta.

Design wydaje się wielce innowacyjny i z pewnością wyróżnia się w porównaniu z innymi stronami polskich mikronacji. Sama zaś strona wizualna zdążyła budzić już mieszane uczucia. Pierwsze wrażenie, to tylko ułamek całej wartości, ale autorowi wiadomości strona wydaje się zarówno funkcjonalna jak i po prostu ładna.

Ciekawe jaką opinie o projekcie wyrobią sobie mieszkańcy Królestwa.

Scholandzka Szlachta, oprócz podwójnych lub potrójnych głosów, nie ma praktycznie żadnego przywileju. Owszem, powinna być tytułowana wg nazewnictwa zawartego w najstarszym obowiązującym dekrecie Króla Armina Frederika, z dnia 02.10.2002 r. Dekret jest dobry, natomiast brakuje tytułu Kawalera, który został ustalony w myśl nowej Konstytucji. Ale wracając do samego nazewnictwa – takowe istnieje i dobrze, natomiast na LD bardziej elastyczne jest mówienie per Pan czy Pani.

 

W maju zeszłego roku król Armin Frederik w porozumieniu z Siłami Zbrojnymi podjął decyzje o utworzeniu i rozlokowaniu na mapie Scholandii miejscowości, których nazwy pochodzą od nazwisk arystokracji i szlachty scholandzkiej. Miejscowości te były potrzebne do rozlokowania wirtualnych żołnierzy. I tak została opublikowana mapa, która już standardowo nie znalazła miejsca na stronie Scholandii. Na mapie tej widzimy takie miejscowości jak Izdebno, Skyborg, Taurida, Dudlone, Kwiatkostadt czy Drążkiewice. Tamże właśnie zostały rozlokowane różne wojskowe garnizony. Wg mnie jednak utworzenie tych miast nie powinno się ograniczać tylko do rozlokowania garnizonów i formy nagrody.

 

W tytule mowa o pomyśle rozwoju tych miast. Na czym miałaby polegać?

 

Miasta były potrzebne armii, ale przecież równie dobrze można wykorzystać je jako miejscowości wypoczynkowe i świetne miejsce do archiwizacji informacji o danym szlachcicu. Najłatwiej będzie mi operować przykładem moim i „mojego” miasta – Walczakopola, który był pierwszym z nowych miast, jakie doczekały się strony www. Pierwszym i niestety ostatnim.

 

Każdy mógłby więc w pewnym sensie wykupić prawa miejskie razem z mapką podobną do tej z wyglądem każdego miasta (liczba parcel ograniczałaby się do maks. 10) oraz Dworkiem Szlacheckim zamiast Ratusza. Całość trzeba wycenić – oczywiście najdroższy będzie Dworek, który jednak należy wprowadzić do systemu, myślę, że z ceną przynajmniej 3000 arminów, aby ruszyć gospodarkę. Szlachcic kupuje sobie miasto z mapką i dworkiem i ma je na własność. W takim wariancie cena całego miasta musi być dużo – trzeba by to wszystko wyliczyć. Oczywiście nie mówię, ze tak ma być – jest to pomysł, a od pomysłu do jego realizacji projekt ulega najczęściej modyfikacjom. Szlachcic zleca więc wykonanie strony miasta, może i samego dworku. Może umieścić tam swój biogram, jakieś swoje wypowiedzi, ciekawostki. Jednym słowem – skarbnica wiedzy o nim. A co z pozostałymi parcelami? Szlachcic-właściciel ziem mógłby je sprzedawać innym Scholandczykom pod budowę domków letnich (ukłon do mniej zamożnych Scholandczyków). Domki musiałyby być też dodane do systemu, licencja i ikona na mapce – i jedziemy.

 

Po prostu nie chcę, aby miasta szlacheckie nie były tylko pustymi sloganami na potrzeby armii i nagrody dla szlachty. Bo każda nagroda do czegoś zobowiązuje – do poprawianie jeszcze się, do ulepszania. Każdy dostał swoją miejscowość – jeśli ma chęć, niech włoży w nią trochę arminków, które najczęściej i tak leżą bezużyteczne na jego koncie, niech pokaże, że nie jest tylko drążkiewiczowym starogwardzistą, który zupełnie się wypalił. To przecież właśnie D. Drążkiewicza jako pierwszy otwarcie zwrócił uwagę na problem lenistwa w wyższych sferach.

 

Teraz przeanalizujmy plusy i minusy powyższego pomysłu. Wśród plusów niewątpliwe pobudzenie szlachciców do działań jakichkolwiek. Ponadto na zdrowie gospodarki wpłynie wtłoczenie do niej niemałych sum arminów, które przecież zostaną wpłacone do Skarbu państwa, a stąd będą mogły iść np. na nowe inicjatywy i pracę Ministerstw. Kolejnym plusem będzie fakt, że pojawią się nowe strony, nowe budynki (dworki, domki letnie), a także urealnienie takiego stanu rzeczy. Przykładowo, Król, chcąc wyjechać na urlop, zmienia zameldowanie z Zamku Królewskiego na Dworek w Drążkiewicach, gdzie nie musi się martwić o żywienie (tutaj myślałem o możliwości opłacenia jedzenia w jakiejś restauracji na czas urlopu).  Tak samo Premier - będzie mógł wybyć podczas urlopu ze swojego wirtualnego domku w Scholopolis na rzecz wirtualnego pobytu w Gmurowie, gdy on sam, realnie, będzie leżał na całkiem realnym piasku, opalając się w promieniach słońca.

Minus zauważam jeden, ale jest on tak dobitny, że przebija wszystkie plusy przynajmniej dwukrotnie - brak wykonawców. Trudno dziś o wykonanie ikonki i to jeszcze dwóch. Obawiam się, że wersja przedstawiona przeze mnie (możliwość spędzania urlopów w miastach szlacheckich bez martwienia się o żywienie) jest też chyba nierealna. Być może jakieś modyfikacje pomogą to zmienić. No i cóż, czy znajdą się webmasterowie, którzy wykonaliby strony szlacheckie? Szczerze w to wątpię. A nawet jeśli, to będą na słabym pułapie.

 Zapraszam doi dyskusji. PomysÅ‚ jest dobry, realizacja nie musi być na już, może przecież poczekać, zresztÄ…, taki projekt (jakby nie patrzeć, na ogólnoscholandzkÄ… skalÄ™) wymaga zaangażowania wielu osób - grafików, webmasterów, systemowców no i samych szlachciców, którzy stanowiÄ… dobitnÄ… wiÄ™kszość spoÅ‚eczeÅ„stwa. Czy ten projekt siÄ™ uda? Uda, jeÅ›li każdy, kogo powyżej wymieniÅ‚em jakÄ… grupÄ™ spoÅ‚ecznÄ…, zaangażuje siÄ™. Z tym jest ostatnio bardzo trudno, ba, od dÅ‚uzszego czasu, ale jakoÅ› moja nadzieja jeszcze nie umarÅ‚a. A jak wiadomo, ta umiera ostatnia…

 

walc

TrwajÄ… wakacje - czas wypoczynku, relaksu, oddechu… Każdy z nas, v-Å›wiatowców, Scholandczyków, chciaÅ‚by odpocząć - czy to wyjeżdżajÄ…c z rodzinÄ…, czy wybierajÄ…c siÄ™ samemu na jakieÅ› wojaże. NadszedÅ‚ czas wyjazdów - bliskich, dalekich, a co sie z tym wiążę czÄ™sto odciÄ™cie od Internetu w tym czasie. A przecież, jeÅ›li jedziemy na urlop, to nie na 1-2 dni, ale najczęściej na tydzieÅ„, czy nawet dwa, a może i wiÄ™cej, w zależnoÅ›ci od miejsca, dÅ‚ugoÅ›ci podróży, etc.

Jednak nie dyskusja nad miejscami wyjazdów Scholandczyków ma być sednem mojego artykułu. Właściwie głównym natchnieniem jest ciekawa dyskusja w Parlamencie.

Zaczęło się od interpelacji Marcina Landeckiego. Poseł LS zadał pytanie Ministrowi Finansów i Gospodarki, Krystianowi Gmurkowi czy i w takim terminie zamierza przedstawić przed parlamentem sprawozdanie budżetowe. MFiG odpowiedział, że zrobi to jak najszybciej, jednak zwrócił uwagę na to, że wg prawa sprawozdanie powinno zostać złożone do 7 dnia miesiąca (czyli do wczoraj) i wspomniał, że o urlopach nic nie wspominają.

I tutaj pojawia się problem. Czy powinniśmy sztywno i twardo trzymac się prawa czy też być człowiekiem i zrozumieć? Co właściwie zrobić w takiej sytuacji? I czy K. Gmurek powinien pobierać pensje?

Oczywiście, tok rozumowania M. Landeckiego wyraża, że nikt nie powinien jeździć na urlopy, bo przecież Scholandia jest ważniejsza od wspólnego rodzinnego wypoczynku, Scholandia jest ważniejsza od reala, wszystko jest przy Scholandii nieważne.

Tak, każdy z nas wchodząc w nasze szeregi musi być świadomy, że bycie Scholandczykiem to niesamowity przywilej, ale niesie też za sobą obowiązki. Przywilej własnej realizacji, poznania innych, porozmawiania, potworzenia. Obowiązki - bo coś trzeba w tej Scholandii robić, a nie tylko jeść i remontować domek.

Scholandia natomiast musi znaleźć sobie miejsce w szeregu poÅ›ród realnych obowiÄ…zków. WiÄ™kszość Scholandczyków doskonale rozumie, że real jest ważniejszy od wirtuala. Niestety, w mniejszoÅ›ci jest Marcin Landecki, który najchÄ™tniej, ratujÄ…c jak najwiÄ™cej pieniÄ™dzy z budżetu, odebraÅ‚by urlopowiczom pensje, bo “przecież nic nie robiÄ…”.

Wchodzimy w tym momencie w istną paranoje - czyli np. realni nauczyciele nie mogą pobierać pensji za miesiące wakacyjne, bo są na urlopach? Nauczyciele mają (przepraszam za dosadne wyrażenie, ale nic bardziej oddającego sytuacje słowa nie znajduję) zdychać w lipcu i sierpniu? Za co mają jeść?

Każdy ma prawo do urlopu realnego, każdy ma prawo do urlopu wirtualnego. Nie możemy obcinać pensji - może być akurat tak, że te osoby mogą przez to umrzeć lub wprowadzić swoją postać w taki stan, że bez kredytów, pożyczek nie da rady wyciągnąć swój stan zdrowotny na prostą.

OczywiÅ›cie, nie możemy popaść w szaleÅ„stwo - to nonsens, jeÅ›li w ciÄ…gu czteromiesiÄ™cznej kadencji poseÅ‚ na urlopie spÄ™dza miesiÄ…c. Jednak wg mnie tydzieÅ„ czy dwa “pÅ‚atnego” urlopu należą siÄ™ i nikt nie powinien tego negować. OczywiÅ›cie, nikt tego nie negowaÅ‚, oprócz posÅ‚a - ratownika każdej iwonki. Ciekaw jestem, co jeszcze zrobi w celu zmniejszenia deficytu budżetowego? Może ustali, że każde wejÅ›cie na stronÄ™ Scholandii kosztuje 5 arminów? Dlaczego nie wpadÅ‚ Pan na to wczeÅ›niej, Panie PoÅ›le?

PodsumowujÄ…c. Panie PoÅ›le Landecki - trochÄ™ rozsÄ…dku, litoÅ›ci i pokory. Każdy ma prawo do wypoczynku i akurat nie uważam za wielki grzech to, ze Janusz Lis spóźniÅ‚ siÄ™ z raportem. Przecież może akurat wypoczywaÅ‚? Rozumiem, że Pan ma mnóstwo czasu w wakacje, ale nie należy go wykorzystywać do czepiania siÄ™ wszystkiego, co pobiera z budżetu pieniÄ…dze. SÄ… wakacje, każdy wyjeżdża na krócej czy dÅ‚użej. I zamiast narzekać na to, ruszyÅ‚bym z aktywnoÅ›ciÄ…. Zamiast skÅ‚Ä…dać denne interpelacje - poÅ›wiÄ™ciÅ‚bym ten czas na pomysÅ‚owÄ… inicjatywÄ™. ProszÄ™ siÄ™ zastanowić…